۱۳۸۹ مرداد ۳۰, شنبه

*مستراح

یک لش بازی ساده فلسفی در شعر (-18)

دست به دیوار می شاشم
دست به دعا
رفع حاجتی سرپا

همیشه می دوم به اونجا که بشود پاشید
رو به دیوارهای شکسته ک
                              ش
                              ید
                              پا
                               یین
آرام و بی عجله ، با یه دست نوشت:

اصالت شاشیدن از پاییدن بالاتر است!

این جهان و
دیوارهایش برای گاشیدن خلق شده اند
برای بشاشیدن
بمالیدن
و شما خواننده عزیز
این شعر با کمی شکلات و روبانی قرمز
تقدیم به کسی است
که تحمل کرد
وگذاشت کارم را تا آخر تمام کنم.

یاییز 88 /حسام تنهایی
  
*پاورقی : مستراح (دستشویی، توالت یا تشناب) سازه ساختمانی است که در درون اماکن مسکونی، اداری و غیره به منظور دفع مدفوع و پیشاب انسان تعبیه می‌شود. هدف اصلی از ساخت مستراح توسط بشر ایجاد امکان دفع به طور بهداشتی بوده‌است
واژه مستراح از ریشه عربی سَرَحَ، بر وزن مُفتَعال به معنی محل استراحت می‌آید که در زبان عامیانه فارسی، گاهی بدان مستراب
نیز می‌گویند.

۲ نظر:

Unknown گفت...

به این میگن یه کار خوب. رو اومدی رفیق.

كتايون گفت...

به قول سارتر:آنچه من از زندگي دارم اين است كه فقط زنده ام واين امتياز خسته كننده اي است. سلام وبلاگ خوبي داريد به خصوص لينكها. من عاشق ادبيات از نوع شعر وداستانش هستم. شعر جالبي بود از اونجا كه عادت ندارم متني رو اگربي دقت خوندم،راجع بهش نظر بدم پس بعدا اين كارو ميكنم. خيلي خوشحال ميشم به وبلاگ من وخواهرم(دنا) سر بزني و شعرهامو ببيني.